Συγγενής συνοστέωση C2-C3 είναι μια κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται σύντηξη αυχενικών σπονδύλων σε ένα ή πολλαπλά επίπεδα όπως ελάσματα, μίσχοι, σώμα και σπονδυλική στήλη των σπονδύλων. Θεωρείται ότι αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος από τους ανατόμους καθώς και τους θεράποντες ιατρούς και είναι καλά τεκμηριωμένο στη βιβλιογραφία. Αυτή η κατάσταση είναι γενικά ασυμπτωματική μέχρι την ενηλικίωση. Μάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για τυχαίο εύρημα που οφείλεται ένα άσχετο ζήτημα.
Βρίσκεται συνήθως στα C2-C3 και C5-C6 επίπεδα αυχενικών σπονδύλων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θεωρείται επίσης ως η αιτία για διαταραχή στην εμβιομηχανική της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης όσον αφορά κινητικότητα και καθαρό άγχος . Νευρολογικά σημεία και συμπτώματα μπορεί
εμφανίζονται ως αποτέλεσμα του αυχενικού αποκλεισμού του σπονδύλου, δηλαδή της ακαμψίας του αυχένα και ακτινοβολούμενος/μη ακτινοβολικός πόνος και μυϊκή αδυναμία του ενός ή και των δύο
άνω άκρων.
Ο κύριος στόχος αυτής της μελέτης περίπτωσης είναι να φέρει λίγο φως
στην παρουσία μπλοκ σπονδύλου ως συγγενή ανωμαλία και τον ρόλο
της φυσικοθεραπείας στη διαχείριση των κλινικών εκδηλώσεων του ίδιου.
Περιπτωση μελέτης:
Χαρακτηριστικά πελάτη: Η ασθενής, μια γυναίκα 30 ετών, είναι προγραμματηστρία
αναλυτής στο επάγγελμα, παρουσίασε αναφερόμενο πόνο στο δεξί χέρι και πόνο στον αυχένα πρίν από μια εβδομάδα. Ο ασθενής έχει ιστορικό ενός τραυματισμού που σχετίζεται με το γυμναστήριο που χρονολογείται πριν από δύο χρόνια και από τότε περνούσε επεισόδια πόνου μία ή δύο φορές κάθε
μήνα. Η καθιστή εργασία του ασθενούς 9:00 π.μ.-5:00 μ.μ. περιλαμβάνει την
χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και φορητών υπολογιστών, που επιδεινώνουν τη φύση του πόνου . Οι ανακουφιστικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τη χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και μυοχαλαρωτικών. Ο ασθενής αναφέρει ιστορικό καπνίσματος τσιγάρων, ένα την ημέρα, από περίπου πέντε χρόνια, που είναι γνωστό ότι είναι αιτία πρώιμων εκφυλιστικών αλλαγών σε την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Παρέμβαση
Ο ασθενής συμμετείχε ενεργά στη διαδικασία καθορισμού στόχων για τον σχεδιασμό κατάλληλου φυσικοθεραπευτικού πρωτοκόλλου. Οι στόχοι είναι οι εξής:
Βραχυπρόθεσμοι στόχοι:
• Για ανακούφιση από τον πόνο στον αυχένα σε 3-7 ημέρες.
• Για τη βελτίωση του ROM (εύρος κίνησης) του αυχένα.
Μακροπρόθεσμοι στόχοι:
• Για την ενίσχυση των εν τω βάθει καμπτήρων του αυχένα.
• Για την ενίσχυση των αυχενικών μυών.
• Παροχή εργονομικών συμβουλών.
Συμπέρασμα
Ο ασθενής ανέφερε ότι ο πόνος και ο περιορισμός μειώθηκαν σημαντικά από την πρώτη επίσκεψη του ασθενούς. Ο ασθενής μπόρεσε να επιστρέψει στο συνηθισμένο επίπεδο δραστηριοτήτων και εργασίας τους μετά το πρόγραμμα αποκατάστασης.
Ως εκ τούτου, όπως αποδεικνύεται σε αυτήν την αναφορά περίπτωσης, η εκπαίδευση των ασθενών,
δομημένο πρόγραμμα μυικής ενίσχυσης και εργονομικές συμβουλές μπορούν να διαδραματίσουν θετικό ρόλο στη βελτίωση των συμπτωμάτων του ασθενούς που σχετίζονται με την συνοστέωση.